Shanghai, Parijs/Dallas/Soho van het oosten

05.11.2012  :

’s Morgens pakken we onze koffers en nemen de Pekinese metro in volle spits: volk, volk, volk. Het is echt zoals in dat filmpje op YouTube: Er staan mensen van de metro die de laatste passagiers in de metro duwen, zodat de deuren toe kunnen. Er stoppen volle metro’s, er stappen 2 mensen uit en ze proppen er 2 nieuwe in. Zo erg zelfs dat we elk een andere metro moeten nemen.

Daarna stappen op de hoge snelheidstrein naar Shanghai. Het Landschap onderweg is niet speciaal mooi. Meestal plat herfstlandschap met velden en fabrieken. In alle steden waar de trein halt houdt, zien we een ondertussen vertrouwd beeld: de bouw van hoge woonblokken en kantoorgebouwen.

Onderweg naar ons hotel voelen we meteen dat Shanghai verschillend is van Peking. Daar was alles nieuw. Goed gepland, maar kunstmatig. Hier heeft de stad haar karakter behouden. De mensen zien er ook minder uit als schapen. Ze hebben zelf ook meer karakter.

Na het uitpakken is het al donker en gaan we stappen op de Bund. Dat de boulevard aan de oever van de Huangpu-rivier. Aan deze kant mooie Europese gebouwen uit de koloniale tijd, aan de overkant het financiële centrum met een neon skyline met het 4^e  en 23^e hoogste gebouw in de wereld. Die laatste is de zotte Jin Mao-toren. Zie fotoos.

06.11.2012 :

Na 12 uur slapen (!) gaan we weer op stap. Renske is zot van de “hop on/hop off”-bussen (zelfs in België) en het ticket is 24uur geldig, dus voila. Nu zien we ook de rest van de stad en ze is heel heel mooi. Ze noemen het het Parijs van het noorden, maar ik denk dat dat afstemt uit het begin van vorige eeuw. Ik zou eerder zeggen:  een mix va, Parijs (de 100-jaar oude prestigieuze gebouwen), Dallas (die skyline van gisteren heeft iets 80’s-Kitsch) en Soho (gezellige straten van de binnenstad). Enfin, elke wijk is zeer verschillend, andere stukken zijn echt Azisch (Bangkok-stijl). En dat is super! Het is een mix van zeer verschillende wijken, maar elke is aangenaam op zijn manier. In Peking kan je een uur met de metro rijden en uitstappen in exact dezelfde stijl van gebouwen. Niet hier.

We gaan ook op zoek naar vliegtuigtickets richting zuid. De plannen zijn al veel veranderd. De basis was: weg uit de steden, geen nachttreinen meer (dus vele tussenstops) en richting zuid. Eerst was het een ronde toer via het binnenland, daarna was het idee via kust. Maar na een maand onderweg, met al verschillende keren sneeuw, willen we zo vlug mogelijk in short en slippers lopen. Binnenlandse vluchten zijn niet zo duur, dus overmorgen richting Guangzhou, een buurstad van Hongkong. Daar zal het tegen de rond de 25 zijn, hier 18 en nog meer zuidelijk 30. Door visa-problemen, zullen we de 26^e uit China moeten en waarschijnlijk via Hongkong (dat qua visa buiten China ligt) naar Japan gaan. Daar zal het ook weer winter zijn, dus nu eerst opwarmen.

We beseffen allebei dat dit de reis van ons leven is. Zoveel tijd, de vrijheid om de plannen aan te passen, de omvang van de reis, de lange reisweg, de verscheidenheid van landen, het samen zijn, … Het is niet te vergelijken met de andere keren dat ik zo lang weg was.

Misschien is het het moment om eens te zeggen wat ik overgeslagen heb in mijn  trouw-speech: DIKKE MERCI JOF!. Zonder hem was dit niet mogelijk. Hij heeft mij altijd het gevoel gegeven dat ik dit moest doen (omdat hij weet hoe lang ik er al op broedt) en dankzij hem is het ook mogelijk. We hebben samen Boelekewis weer op de sporen gekregen en hij gunt mij deze reis zo hard, dat hij de verantwoordelijkheid 5 maanden alleen wil dragen. En dat zal misschien niet altijd even simpel zijn. Bon, aangezien ik dan toch bezig ben: dikke merci voor alles i.v.m. den trouw: de vrijgezelle (catering, ideeën, uw energie), de week voor de trouw (ik had het heel druk), de trouw zelf (het eten ’s middags en al de rest). Ge zijn ni gewoon mijn vennoot Jof, ge zijt ne ne heel goeie vriend en steun geworden en ne grote mijnheer! Dikke dikke merci.

07.11.12 :

Vandaag bezochten we de Oriental Pearl Tower. Bekijk de fotoos, das die Thunderbirds –achtige science fiction toren. Ooit de hoogste, maar nu de 23^e van de wereld. Renske heeft duidelijk veel minder last van hoogtevrees als ik en gaat wel op de glazen vloer staan op +/-300m hoogte. Het is en relax dagje, we wandelen weer een pak af, onder andere in de gezellige “French concession”, die buurt die een de gezelligheid heeft van Soho.

Ik kan nog eens enkele dingen opsommen die we hier dagelijks zien:
- Veel meisjes/vrouwen dragen trendy brillen zonder glazen. Gewoon als cool accessoir.
- De politemannen en die van de post en zo hebben atijd een kostuum is altijd van heel goedkope kwaliteit.
- Niemand is echt speciaal gekleed. Allemaal kopie van Esprit, Zara of H&M reclame.
- Veel winkels met nutteloze superbucht, genre een porselein beeldje van Angry Birds dat muziek maakt.
- Overal, zeker ook in de winkelstraat doen mensen aan Taï Chie, dans, ochtendaerobic, zang,…

- In de metro is echt iedereen met zijn gsm bezig: chatten, spelletjes, boek lezen, film zien,..
- De rode lichten zijn puur suggestief: bij rood rijdt de helft door, bij groen moet je opletten.
- Extra gevaarlijk: de brommerkes zijn elektrisch, je hoort ze dus niet.
- Klantvriendelijkheid is niet verplicht: wisselgeld wordt gesmeten, aan de balie kijken de andere kant op,…

08.11.2012 :

Opgestaan en naar de reisagent gespurt, want vliegtuigtickets kwijt. Kopie gekregen, maar was eigenlijk niet nodig, want blijkbaar e-tickets, dus inchecken met paspoort voldoende. En om de stress van gisterenavond helemaal belachelijk te maken de ticketten terug gevonden wanneer we onze zakken maakten. Natuurlijk.

De prachtige Yuyuan-tuinen bezocht. Zie foto’s: in het midden van de gerestaureerde oude stadeen doolhof van tuintjes met speciale rotsen, vijvers en huisjes. We hebben nu al zoveel van dat moois gezien, dat het soms moeilijk is om opnieuw verwonderd te worden. Als we dees hadden gezien in Mongoliê, waren we er een hele dag gebleven.

We vertrekken, zoals in Peking blijkbaar weer op het goede moment, want  het begint geleidelijk aan harder te regenen.

Wanneer we uit het vliegtuig stappen in Guangzhou (weeral 11miljoen inw.) tegen 22h30 voelen we het meteen: warm en vochtig! Na meer dan 5 weken onderweg, zijn we in (sub-)tropisch gebied!!