Osaka, ontdekking West-Kansaï.

02.02.12 :

We landen laat in de luchthaven van Osaka en halen nog net de laatste trein naar de stad en van daar de allerlaatste trein naar het hotel. Allemaal dankzij een overvriendelijke overbehulpzame Japanner van ronde de 50. Dat kan tellen als eerste indruk. Hij zorgt echt voor ons.

Om de blog niet te droog te maken zal ik hier in Japan altijd heel kort de dag schetsen en voor de rest gewoon de zotte bazaars opsommen, want dat is toch 50% waarom we hier zijn.

03.02.12 :

Centrum Osaka bezocht, met financieel district en kasteel uit 1583. ’t Is zondag, dus rustige stad.

-          Blikskes warme koffie in thee en koffie in drankautomaten overal in ’t stad.

-          Deel van de metro “women only” tussen 6 en 9 op weekdagen. Kwestie dat ze er nog ni top uitzien dan?

-          Deftig koers-plooifietsen

-          Onze badkamer in het hotel is een plastic cabine in één stuk met alles zo geleverd: WC, bad/douche, lavabo, rekken,…

-          De super WC met verwarming, bidet functie voor de voorkant en “shower”-functie voor de poep.

-          Taxichauffeurs in pak met das en witte handschoenen.

-          Iedereen mooi op één lijn aanschuiven voor instap metro of roltrap.

-          Twee hondjes met een ganse training en zonnebrilletjes.

04.02.12 :

Osaka is onze basis, om de streek te verkennen. Vandaag Kobe. Zeer aangenaam, ligt tussen de zee en een berg (zoals meetsla in Japan). De grootste trekpleister is de oude Europese wijk. De Japanners zijn er zot van. Voor ons is het redelijk gewoon, dus wij betalen niet de 5€’s om de huizen binnen te gaan.  Bezoekje Chinatown en de haven.

-          De Tv-reclames zijn heel speels met popjes of animatie (het filmpje op de metro om te zeggen dat oude mensen voorrang hebben is een kleine manga-tekenfilm met helden en  a

-          De opdiener in de bar/resto komt tot buiten om nog eens 5 keer te buigen als we voort gaan

-          Op de lijkwagens staat bijna een halve tempel.

-          Kerkhof is een stuk blok in het midden van de woonwijk.

-          Kruispunt met 5 armen heeft 7 zebrapaden.

-          De reclames buiten aan de restaurants zijn vaak grappige beeldjes of gigantische krabben of draken.

-          Op TV een programma Golf-girls. Tiener grieten in zotte fluo-pakjes die kledij en sel-advies geven.

-          Alle presentatoren zijn verkleed: ofwel een pruik, of als vrouw, of twee dassen aan,…

-          Whisky van ’t vat.

-          Af en toe vrouwen (en mannen) in traditionele kimono. Mooi!

05.02.12 :

Vandaag uitstap naar Nara, waar ooit de hoofdstad lag. Enorme oppervlakte met overal oude gebouwen en tempels. Absolute topper. Er zijn overal “tamme” herten. Op de info-brochure staat “je kan speciale koekjes kopen voor hun en ze zullen beleefd knikken om er te vragen”. Hahaha… Als ge zo’n koeken koopt, wordt ge gewoon aangevallen door die beesten. Vraag maar aan Renske.

Eigenlijk niet veel nieuwe zotte bazaars gezien.

06.02.12 :

Uitstap naar Himeij. Daar staat het mooiste kasteel van Japan. We hadden de Lonely Planet beter deftig gelezen. “Het kasteel is ingepakt voor renovatie , maar de moeite voor wie zot is van kastelen”. Niet voor ons dus, want als de Japanners iets doen, doen ze het goed. De renovatie duurt 5 jaar en er is een grote hangar rond gebouwd. Precies een fabrieksgebouw: stevige metalen structuur, een receptie, een grote brug ernaartoe, bezoekers ruimte- en lift,... Spijtig, maar in de plaats van korting te krijgen omdat er nis te zien is, moeten we bovenop het entree-ticket nog bijbetalen voor die bezoekerslift. We passen.

’s Avonds gaan we een klein potje drinken in het café op de hoek. Supergezellig binnenin. En mega lekkere “tapas”. Beste niertjes ooit. Het is ook tof om de Japanners eens te zien wanneer ze relax zijn. Overdag zijn ze allemaal stijf en in kostuum, maar na het werk gaan ze gezellig een potje drinken in de sake-bar.

Er zijn steeds minder zotte bazaars op te merken. Eigenlijk komen de mensen die we tot nu gezien hebben heel gewoon over. Rustig, beleefd, klassiek gekleed. Het is niet wat we verwacht hadden, maar ze lijken heel veel op Scandinaviërs. Ook de huizen stralen rust en gezelligheid uit. Ardse kleuren, simpele vormen, natuurlijke materialen.

Alles is het tegenovergestelde van bij de vijand: China. Daar wonen de mensen in blokken, zijn ze luidruchtig, boertig, vuil, chaotisch,… Tempels in alle kleuren, cafetaria-achtige restaurants met grote tafels en overdreven grote porties,…

Echt waar, de Japanners hebben veel meer met  ons gemeen, dan met hun buren.

07.02.12  :

Overmorgen gaan we naar Kyoto voor 4 nachten, maar aangezien daar zo veel te zien is en we een treinpas hebben van 4 dagen, gaan we al effe piepen. Die reispas is voor het westelijk deel van de provincie Kansai en nu we al 4 uitstappen gedaan hebben, valt het op dat Japan echt dichtbevolkt is. Er zijn groene heuvels en voor de rest is alles volgebouwd: tussen Osaka, Kobe, Nara en Kyoto hebben we geen enkel stuk platteland gezien. De ene stad loopt over in de andere. Maar wel bijna geen woonblokken. Door gevaar voor aardbeving?

We zien een zen-tempel (ik zei het al, tegenovergestelde van China: Vierkant, super simpel, niet geverfd, 1 verdiep), met een weeral mooie Japanse tuin, passeren door een bamboe-bos (moest topper zijn, maar is eigenlijk klein), beklimmen een heuveltje en weer naar huis.

08.02.12 :

Laatste dag Osaka, dus alle plaatsen afgaan die we nog niet bezochten.

Ik blijf mij afvragen hoe het komt dat we het verwachte “zotte” Japan niet zien. Misschien pas in Tokyo? Niet dat het hier niet de moeite is. Integendeel. Al dat tempelbezoek en zo is een bezigheid, en soms zien we echt iets ongelofelijk mooi, maar meestal is het het dwalen door de stad dat echt de moeite is.

Ik vraag mij ook hoe de terugkeer  gaat zijn. We hebben dan 3 van de 5 maand in Azië gezeten. En eigenlijk niet veel toeristen gezien. Ik ben de spleetoogjes zo gewoon. En al de rest ook. Want sommige dingen tellen allang niet meer mee als “nieuwe” zotte stoot: dat veel mensen mondmaskers dragen, de kleine schrijntjes met wierrookstokjes overal, het buigen, de mega-steden, de zotte poses die de meisjes doen voor de foto’s, het schrift in karakters, de presentatie van de menu  kaart door een heel etalage met plastieken voorbeelden,…