Hawaii, rauwe natuurkrachten.

19 februari 2013 - Kona, The Big Island, Hawaii, Verenigde Staten

19.02.13 en 19.02.13 :

Eindelijk! Een antwoord. Ik vraag het mij al zo lang af: Wij wonen tegen de nulmeridiaan. We verschillen 1uur met de Greenwich-tijd. OK. In Japan is het 7 uur vroeger, in Amerika is het 7 uur later. Maar wat gebeurd er als je dat van Japan naar Amerika gaat? Als je de wereldbol ziet, is het altijd ergens dag, maar het is toch niet mogelijk dat als je blijft rondvliegen dat je eeuwig in diezelfde dag kunt blijven? Het antwoord: de Datum-breeklijn… Als je van GMT -12 naar GMT+12 vliegt, verandert de datum. En omgekeerd, betekent dit voor ons vandaag dat we van 19 februari ’s avonds, ineens weer 19 februari ’s morgens zijn. We maken de 19e twee keer mee!!! En daarboven komt nog dat we drie vliegtuigen nemen:

We vertrekken de 19e om 6h uit ons hotel: metro, trein, vliegtuig en we komen aan in Seoul, Korea. We moeten 9 uur wachten, dus ontsnappen we uit de luchthaven en gaan we op city-trip (koud en niet veel te zien). We vertrekken om 21h naar Hawaii, vliegen 7uur en komen aan de 19e om 9h in Honolulu. We moeten 10 uur wachten, dus ontsnappen we uit de luchthaven en huren we een autootje voor een halve dag en bezoeken Pearl-harbour, China-town (veel daklozen) en Waikiki-beach (amaai, wa ne over the top luxe resortbazaar). Ons 3e vliegtuig landt op het grote eiland de 19e om 21h. Langste dag uit mijn leven. 

 

20.02.13 :

Na 12 uur slapen gaan we onze campervan halen. We gaan weer enkele nachten leven in een mono-volume met een bed in.

Veel mooie natuur gezien. The big island is het jongste stukje land ter wereld en alles is heel rauw: grote stukken met lava, sterke zeewind, impressionante golven, stevige regenbuien,…  Niet het Hawaii van de postkaarten, maar zeker niet minder aantrekkenlijk.

De bewoners zijn hier overdreven Peace and Love. Veel hippies (oud ennieuw), 2  reggae radiostations,… Op onze eerste campingplaats is dat overduidelijk.

Zoals in Nieuw-Zeeland slapen we hier ook in natuurparken, maar deze zijn geen bossen, maar stranden,… romantisch… 

 

21.02.13 :

We hebben hier wel een klein probleempje. Op de camping sites is er geen elektriciteit, dus wanneer het donker valt om 18h30, zit er niks anders op dan een filmpje te zien op de laptop. Maar die moeten we dan opladen overdag. Dat neemt 2 uur, dus moeten we elke dag wat gaan lezen in de Starbucks of een ander koffiehuis.

We doen enkele mooie stops in het zuiden van het eland, waaronder 2 uur stappen naar een groen strand.

 

22.02.13 :

Eerste stop van de dag kan tellen: we zien een grote waterschilpad die ligt te rusten op het strand. We hebben deze reis al pinguïns, zeehonden, dolfijnenin het wild gezien. Nu nog walvissen en het is compleet.

De rest van de dag brengen we door in Volcano Park. Veel mooie stops met de wagen op de active vulkaan, maar te slecht weer om echt te gaan stappen.

Wanneer we aan onze slaapplaats komen, is het nog steviger aan het regenen. Het is al donker en de op de radio hebben ze het over overstromingen. De camping zelf is op gras, dus dat riskeren we niet. We staan op de parking en buiten ons is er maar één andere camper. Spooky…

 

23.02.13 :

Ik sta op en begin al te rijden terwijl Renske nog slaapt. Ik wil zo snel mogelijk uit het slecht weer geraken. Dit is een eiland in het midden van de oceaan en het weer kan hier stevig te keer gaan.

We stoppen aan het eerste natuurpark na de regen. Daar is een muziekfestival aan bezig. Het is in openlucht op een grasvlakte aan de zee. We zien vier groepen die Hawaiianse muziek spelen: ukeleles en dansje inbegrepen. Het toffe is ook om de mensen bezig te zien. Ze lijken op de typische Amerikanen uit het midden van de US. Cowboys met een tropische eiland-touch.  

 

24.02.13 :

We rijden de hele dag rond: eerst de Mauna Kea op, maar om tot de top te geraken heb je een 4x4 nodig, dan naar de luchthaven om uit te checken hoe lang we de laatste dag gaan moeten rijden en waar het depot van de huurauto juist ligt, kwestie dat we overmorgen om 7 uur op de luchthave moeten zijn. Ja, ja, we beginnen het te leren. Plannen en zo.

En wat zien we onderweg  naar de camping? Walvissen!!! Ze spuiten hoge waterfonteinen door hun luchtgat en dan zien we hun staart effe bovenkomen.

 

25.02.13 :

Opgestaan en de grote volle maan zien ondergaan in de zee, terwijl de zon aan de andere kant stilletjes op kwam. Waaaawwwww……

 

Foto’s

1 Reactie

  1. Denise.:
    26 februari 2013
    Ik dacht dat het in Japan later was dan bij ons en in Amerika (oostkust) vroeger, maar dat is waarschijnlijk hoe je het bekijkt. Ik ben blij dat ik nu ook weet hoe het zit met dat tijdsverschil want alhoewel ik mij er nog niet veel vragen bij gesteld had, wist ik toch ook niet hoe het juist in elkaar zat.
    Jullie hebben niet alleen enorm veel gedaan op 19/2 maar je kwam ook nog in een tijd machine terecht die jullie tussen de hippies dropte. Wel iets mis gegaan : je zat niet in San Francisco en hoe zat het met de bloemen in het haar? Jullie hebben wel al veel last gehad van de regen. Daarvoor moest je nu echt niet op reis gaan, maar wel voor al die mooie plaatsen die ik op de foto's zag, voor de natuur, de dieren, de zons-op-en.ondergang en en zeker de mensen : geisha's, sumo's, vriendelijke en norse, heel hygiënische en anderen voor wie dit onbekend was, behulpzame en onverschilligge,...Zullen jullie nog ooit dezelfde mensen zijn als vroeger? Ik denk het eigenlijk niet : je hebt te veel geleerd daarvoor(zelfs organiseren,en jullie trouwfeest was al zo in orde)Ik kijk
    uit naar (l'arrive' du nouveau Bart en Renske "
    Groetjes en nog enkele prettige dagen.