Nieuw-Zeeland, deel 4

17.12.12 :

We rijden langs de “southern scenic route”, een alternatieve weg die langs de kust van het zuidereiland slingert. Het zicht is de hele dag heel mooi en afwisselnd. Spijtig dat het tegen het einde van de dag regend.

We rijden ’s avonds nog een heel stuk landinwaarts over onverharde weg om er te slapen aan een natuurgebied waar we morhgen kunnen gaan trekken.

18.12.12 :

Goed nieuws is dat het niet meer regent, slecht nieuws dat de trek die we gepland hadden, 5 uur heen is en 5 uur terug, langs hetzelfde pad. Dat zeggen ons Vlamingen die ocharme dezelfde lange weg hebben genomen, maar met de fiets. We gaan passen.

We volgen weer de mooie scenic route en stoppen o.a. aan een waterval en een grot die op het strand uitgeeft.

We eindigen het stadje Ivercargill, waar we de Hobbit-film gaan zien in de cinema. Tof om die hier te zien.We herkennen echt Nieuw-Zeeland en de mensen rond ons blijkbaar nog veel meer. We beseffen dat we wel veel plaatsen hebben bezocht van Lord of the Rings, maar dat er nu drie nieuwe films zijn gemaakt, met weer andere plaatsen. We zullen nog eens moeten terugkomen.

19.12.12 :

Vandaag het mooiste stuk van onze reis bezocht (het gaat hier altijd maar in overtreffende trap). We rijden door Fjordland naar de Millford Sounds. De Nieuw-Zeelanders zijn niet echt creatief met hun namen: het noordelijk eiland is North Island en het zuidelijke South Island, het gebergte hier noemt de Soutern Alps, dus het gebied met de prachtige Fjorden noemt Fjordland. De hele weg zitten we met onze neus tegen de voorruit door 40km natuurgebied.

We nemen nog een kleine ommetoer om te slapen in Camp Gunn, waar vroeger werkers logeerden die een weg zijn beginnen bouwen die nooit is afgeraakt. jaren 30.

20.12.12 :

Hier opstaan is hemels. In het midden van de steile groene en witte bergen. Tussen de fel gekleurde barakken van Camp Gunn. Sinds Nepal geven de sfeer en kracht die bergen uitstralen, mij een gelukkig geviel.

Voor we weer naar de bewoonde wereld rijden, doen we een trekje van naar de top van een berg. Het landschap boven is buitenaards: een soort plateau met kleine meertjes, mossige moerassen, kleine stukken bos en omringd door stevige kerels van bergen.

We rijden 4 uur naar Queenstown. Het is een beetje een shock, want de stad is vol leven. Het lijkt een afgeborsteld toeristisch, artificieel paradijs. Veel Nieuw-Zeelandse vakantiegangers en jeugd.

We rijden nog effe door naar een DOC-camping aan het water. Die blijkt plat naast een Lord of the Rings- site te staan! We kunnen de exacte plaats vinden waar Frodo in de 2e film de Oosterse legers en hun Elephaunts marcheren. Kers op de taart.

21.12.12 :

Ik ben als eerste wakker en begin al te rijden naar Paradise, waar nog LOTR-filmlocaties zijn, speciale bossen, waar de elfen woonden (Lothrien). Renske ligt nog wat te snoozen achterin. Maar het regent en we maken rechtsommekeer, want anders komen er weer een pak kilometers bij voor niks.

We rijden naar Arrowtown waar ook nog twee LOTR-sites zijn, onder andere de rivier waar de elf met  Frodo in de rivier staat en “come and claim him” zegt tegen de Nazgul. Het zoeken van die sites is graaf, want soms sta je echt precies in de film en het is een goede manier om veel mooie plaatsen te zien.

We zwemmen ook effe in een buitenzwembad, maar het water is te koud, we rijden verder naar Wanaka. Daar doen we weer een trekje bergop, naar de Rocky Mountains. Ik ga niet blijven herhalen hoe mooi alles hier is.

22.12.12 :

Vandaag wordt het lang rijden, maar we stoppen even in Puzzle World. Gigantisch labyrint en maffe illusies. Ons eindpunt zijn 2 gletsjers. Nadat we de eerste, de Fox Glasier, deftig hebben bezocht, besluiten we door te rijden. We denken “Als we er één hebbben  gezien,…” Het zicht was weer eens de moeite en we hebben weer veel bijgeleerd. We reizen om te leren…

Wemoeten nog 800kmdoen op de drie volgende dagen, om de ferry te halen. Nu ik toch al de hele dag gereden heb, zegt het mij meer om nog twee uur langer te rijden en de volgende dagen wat minder te moeten. We slepen weer op een DOC-camping aan een meer. Het is duidelijk dat de Nieuw-Zeelanders verlof hebben, want hij staat bijna helemaal vol.

23.12.12 :

Ik voel dat ik vandaag zin heb om te rijden, dus we besluiten om de laatste kilometers op het Zuideiland in één dag te doen en dan te relaxen op éé plaats. Eerst nog effe gaan zwemmen in een weeral leeg zwembad. Ik ben al veel gaan zwemmen nu en heb eigenlijk altijd een baan voor mij alleen gehad. Meestal niet meer dan 3-4 mensen buiten mij. 33m bad

We stoppen soms aan natuursites zoals de “Pancakes”(zie foto’s, maar het is toch redelijk volle gaas rijden richting bewoonde wereld. Soms is er 70km tussen twee huizen, geen radiozenders,… Natuur, natuur, natuur. Ik zei het al, hier woont maar 4,4miljoen man op een oppervlakte als Frankrijk.

24.12.12 :

Aaaaah… dagje relax op camping. Alleen buitengekomen om te gaan zwemmen. Het is kerstavond, dus nu was er maar 2 man.

25.12.12 :

Bon, die Kiwi’s (ze noemen zichzelf zo, dus…) zijn helemaal zot van Kerstmis: versierde auto’s, Kerstmuziek overal, mensen met kersthoedjes etc., vooral op hun werk. En nu is het kerstmis, dus ja. Saucissekes op de barbecue om 9 uur ’s morgens en “Merry Christmas”-en aan mitraillette-tempo.

We bezoeken een natuurpark niet te ver van onze vaste stek op de camping van Nelson. Het Tasman-reservaat is mooi, maar we hebben ondertussen al mooier gezien. Denken we. We komen half toevallig aan een LOTR-locatie. Het is van de straat nog een dik half uur over grind weg. Waaw… We doen een trek op het eindpunt en komen weer in buitenaardse landschappen: spectaculaire rotsformaties, een enorm sink-hole, een wegje waar normaal een beek zou moeten lopen. Maar er loopt geen beek, want al het water sijpelt door de rotsen diep onder ons. En als dat alles instort, krijg je sink-holes (300m diep den deze?). Voila, ik van weer in herhaling: super mooi.  Nieuw-Zeeland ligt op de kruising van 2 tektonische platen én is relatief jong, vandaar al dat natuurgeweld. Prachtig.

26.12.12 :

We genieten weer van de natuur, ditmaal rond Picton, waar we vanavond de Ferry nemen naar het Noordeiland.

We komen om 11uur toe en kunnen niet meer op een camping. We boekten een nachtje in een jeugdherberg. Ik keek er wel naar uit. Na 3 weken nog eens in een echt bed. Blijkt een stapelbed. Weg romantiek, hahahaha…

27.12.12 :

We rijden naar het gebergte in het midden van het eiland om er een lange dag-trek te doen.

Het regent als we toekomen op de DOC-camping. We zien tussen de wolken wel al de berg die diende als Mount Doom in de LOTR.

28.12.12 :

De lange trek kunnen we niet doen. Ze hebben de weg ernaartoe afgesloten en je kan alleen met een georganiseerde bus ernaartoe. Het is spijtig, toch nog redelijk wat dingen die je alleen kunt doen, blijken betalend. We kiezen een andere trek die door de hoge bergen loopt. We doen er bijna 7uur over en het landschap is weer eens anders, weer gevarieerd en weer prachtig. Alleen spijtig dat de grote witte bergen 9(% van de tijd verstopt zitten achter dikke wolken.

We zijn kapot achteraf en gaan naar de warmwaterbronnen om de spieren wat te ontspannen.

29.12.12 :

We worden wakker in Taupo. Hier begon passeerden we in het begin van de reis (waar die natuurlijke stoomcentrales waren), maar toen was het aan het regenen dus zien we vandaag wat we toen niet kanden, o.a. de “Craters of the Moon”, het waren vroeger geisers, maar doordat de mens te veel stoomvelden heeft aangeboord en de druk daardoor te laag is geworden, zijn het nu stoompuffende putten en brubbelende modderbaden. Grappig wat de menselijk activiteit tot gevolg kan hebben. Ze hebben zelfs de naam van de autostrade moeten hernoemen van “Geyser-route” naar “Thermal-route”. Er zijn nog 2 Geisers, maar het is 70euro ingang of zo.

Waar we wel ons geld aan geven is Hobitton natuurlijk. Ze hebben de set voor de eerste 3 films in karton en plastic gebouwd, maar bij het filmen van de Hobbit hebben ze alles stevig gebouwd, zodat je nu alles kan bezoeken. Het blijft verbazend hoeveel er van die films effectief in de natuur is gefilmd. Ik dacht dat er veel meer studio en computerdesign gebruikt was. Zo is de locatie voor Hobbiton, gekozen omwille van de heuvels, het meertje, een paar mooie bomen,… We genieten ervan, want zoals in de films, hebben wij ook een hele tocht afgelegd (6000km tot nu!) en eindigen we hier in het vredige Hobbiton.

We zoeken een goeie plaats om te genieten van onze laatste dagen en nieuwjaar te vieren en belanden in Mout Managauri. Het blijkt een soort Biarritz, vol jeugd en bijpassende politie. De eerste 2 campings die we doen zijn volzet (das de eerste keer dat we dat zien) en in de derde krijgen we een plaats, plat aant straat voor het dubbele van wat we normaal betalen. We boeken twee nachten en zullen later zien.

30.12.12 :

Dagje relax genieten van elkaar en kuieren door het stadje en het strand. Trouwens, Nieuw-Zeeland is zo smal, dat he nooit verder dan 120km van de zee kunt zijn. Aha! Een weetje.

De uitgelaten jeugd is toch net té groot in aantal, de camping té duur en de politie té aanwezig. Ze patrouilleren zelfs op de camping. Het doet ons vermoeden dat nieuwjaar hier ook wel eens té kan zijn en zullen morgen verhuizen.

31.12.12

We rijden langs de kust verder noordwaarts op zoek naar een plaatsje waar we nieuwjaar kunnen vieren en belanden in Tairua. Klein klein stadje, beetje marginale camping met families die hier ook oudejaar komen vieren. We komen rond 3uur toe en nemen één van de laatste plaatsen.

We gaan naar de lokale pub en vieren met een bord nachos en lokaal bier voor mij en schuimwijn voor Renske.

01.01.13

We blijven nog een dagje in Tairua. We hadden een katerdag voorzien, maar de schade valt heel goed mee. We hebben niet te veel gedronken en alles ging toe tegen 12h30. Beetje stappen, DVD zien, …

02.01.13

We rijden naar Auckland, waar we morgen spijtig genoeg het vliegtuig moeten nemen. Op het nippertje besluiten we nog om niet hier te slapen, maar naar de kust te rijden. In Piha is de natuur weer heel mooi, de mensen op de camping gezellig. Ideaal als laatste avond.

03.01.13

Spijtig genoeg regent het in Piha, dus kunnen we hier niets meer doen. We gaan naar Auckland, waar we ons busje kuisen, de rugzak maken, busje terug geven, mijn trouwring verliezen en naar de luchthaven gaan.