Kazan, hoofdstad van Tartartistan

Nu zijn we echt op weg langs met de trans-Siberische trein. Het was een nachttrein, tweede klasse. Tweede wilt zeggen, een gesloten compartiment van 4. Maar voor onze eerste trip hebben we geluk: we zijn maar met 2!!! Sorry voor de gemiste kans om straffe verhalen te kunnen vertellen over zatte en/of dikke en/of stinkende medepassagiers, maar we waren euforisch toen de trein vertrok en we echt zeker waren dat we het kot voor ons allen hadden. De geur van onze rokende voorgangers (foei) en de hardheid van de bedden wren plots vergeten.

09.10.2012 :

Wanneer we wakker werden, konden we eindelijk het landschap zien in daglicht. We rijden tussen de bossen en de velden, over de Volga-rivier naar Kazan. De kleine armtierige huisjes, omgeven door slijk of vlak bijeen naast fabrieken, doen ons de stad even vergeten.

Even, want éénmaal in Kazan is het straatbeeld weer gevuld met Porche Cayennes, Mercedessen V12, Cadillics 4x4, BMW’s X6M en af en toe een rotte Lada. De winkelstraten worden weer ingenomen door H&M, McDonalds,... Ofwel is het omdat we nog  in Europa zijn, ofwel omdat bijna elk stadscentrum in de wereld er hetzelfde begint uit te zien. Behalve Nepal en de meeste Afrikaanse landen was het toch zo overal. Ik heb wat spijt dat ik hier niet twintig jaar eerder ben. Buiten hier en daar een rode ster, een hamer en sikkelof een standbeeld van Lenin is er niet veel verschil met Peru of zo.

Het is zonnig en mild herfstweer in de oude hoofdstad van de tartaren. We eten zoals meestal voor weinig geld, maar dit keer hebben we iets echt authentieks gevonden. Warm buffet in een kitsch kantine, waar ze zoals overal een berg dille op kappen.

We planten ons in de namiddag nog effe neer in onze honeymoonsuite, want het reizen blijkt vermoeiender dn gedacht.

11.10.2012 :

We bezoeken Het Kremil van Kazan en enkele bezienswaardigheden, maar zien dan dat we hier vlug rond zijn. In een gezellig chinees restaurant/café. Ja, alle restaurants in Rusland zijn de hele dag open, dus na het eten duiken we allebei in ons boek.

's avond nemen we de nachttrein naar Yekaterinburg. Tot onze verbazing en pure euforie zitten we weer met twee in een compartiment met vier. We krijgen stille hoop dat het ook zo zal zijn op de 3-daagse treinreis overmorgen...