Hong Kong, onze n°1!

22.11.12 :

Hong Kong heeft alles en vandaag doen proeven we van alles een beetje. We nemen we de “old school” Star Ferry van Kowloon op het vaste land waar we slapen, naar Hong Kong Island, het grootste van de vele eilanden. Die Ferry is goedkoper dan de metro, geeft een prachtig zicht op de skylines en is heel romantisch. We zullen hem bijna elke dag nemen.

We lopen daarna wat door de zotte hyperstad. Nog nooit zo veel wolkenkrabbers gezien met zo weinig plaats tussen. Ze zitten geplet op het kleine stuk tussen de bergen en de oceaan. Omdat er zo weinig plaats is, zijn de straten smal, zeker voor het aantal wagens dat er passeert. Oplossing: de stoep voor de voetgangers is een netwerk van bruggen die van wolkenkrabber naar wolkenkrabber gaan. Dat wil ook zeggen dat iedereen door die gebouwen passeert. Zot. Er is zelf zo weinig plaats dat tussen de torens dat er niet alleen voetgangersbruggen, maar ook andere voor de auto’s elkaar kruisen. Een wirwar van bruggen.

We vertrouwen op onze reisgids en passeren via enkele bezienswaardigheden: heel oude mini-tempel vol wierrook, straat met sjieke cafés en antiekwinkels, tot aan de Peak-tram, maar daar staat een mega-file. Zal voor later zijn.  We passeren nog aan Hong Kong park, waar ik geniet van de openbare toiletten. Die zijn hier superproper. Na een maand China is het verschil dag en nacht.

We nemen de lijnbus dwars door de berg naar Stanley Beach. 1^e strand op de bijna 2 maand dat we weg zijn. Rustig, proper, super. Het is rond de 20°C, maar een duikje doet toch deugd. Relax. Stuksken eten aan het strand en richting huiswaarts.

23.11.12 :

Hong Kong is eigenlijk niet alleen een stad, het is een “speciale administratieve regio”, gelegen in of aan China. Dat wil zeggen dat het deel uit maakt van China, maar een eigen (meerpartijen-) regering heeft en een eigen munt.

En het geld geeft weer hoe Hong Kong is: check het zotte biljet van 10$ op de foto’s: fluo, deels doorzichtig: show. En dan zijn er de grotere biljetten: die zijn uitgegeven door verschillende banken: Britse, Chinese, Schotse,... 1 zijde is dezelfde op alle biljetten en de design van de andere zijde is gemaakt door een Privé-bank. Er staat iets op in de zin van “Citibank beloofd aan de drager van dit biljet 100$ uit te betalen indien gevraagd”. Speciaal geld in een speciale stad.

Alles is hier speciaal. Ons hotel: In een grote blok, 18 verdiepen, verdeeld in 6 delen, met elk 2 liften. Op elk verdiep, is elk deel nog eens onderverdeeld: op het 16^e is er een piepklein Indisch restaurant, op het 6^e een mini-kantoor waar ik onze visa’s heb laten verlengen, ons hotel op het 17^e bestaat uit 2 gangen met elk 6 kamers. Zot. En de mensen in de lift: Indiërs die de hele dag bedden aan het verhuizen zijn, Afrikanen die hier blijkbaar business doen, Pakistaanse huisvrouwen, wij… De lift nemen is elke keer een belevenis.

Soit, vandaag regen, dus meeste van de tijd in de grave, nieuwe shoppingcenter tegenover ons. Lekker eten, cinema,…

24.11.12  :

Ik ben nog altijd aan het popelen om te gaan trekken, want er zijn hier veel wandelpaden. 70% van Hong Kong is bos, berg, strand, natuur! Deze stad heeft alles. We gaan hier zowiezo nog meer als een week blijven.

Maar het weer lijkt regenachtig en we spelen op safe: Avenue of the stars (soort “walk of fame” van film sterren: Bruce Lee, Jackie Chan, Jet Li,…) en naar het grote Buddha-beeld enkele eilanden verderop. Mooie foto’s, maar ben alles wat tempel of ander godsdienstig is wat beu. Het is toch altijd om ter grootst, oudst of meest blinkend.

’s Avond gaan we naar een Irish pub hier wat verder en ontmoeten een Canadees (24j) en een Amerikaan (27j), die werkt voor een Belgisch mediabedrijf uit Lommel. We geraken aan de pintjes en de Amerikaan neemt ons mee naar een zotte uitgaansbuurt. “It’s like springbreak every day!”. Ni gelogen: overal fiësta. Met tequilla en al.

25.11.12  :

Ik ben nog altijd aan het popelen om te gaan trekken, maar die tequilla van gisteren heeft er anders over beslist.

26.11.12 :

We nemen vandaag de “Peak train” naar het hoogste punt van HK-island. Die tramlijn dateert van 1888, is maar 555m lang en het traject gaat 60° steil naar omhoog. Daarboven doen we onze eerste trek. Graaf om de stad van bovenaf te zien. En overal op de route zijn er weer superpropere WC’s, maar hier was het wel grappig: de meneer die de WC moet onderhouden, zit binnen in het midden op een stoel, de gazet te lezen, naast de urinoirs met zijn gezicht op een halve meter pal voor de deur van de toiletten. Chance dak daar was voor e piske en geen kakske… Na de rondtoer, is het richting naar beneden. Daar begint het te regenen, dus breken we daarna de verdere plannen af.

Ik kan niet uitleggen hoe graag ik hier ben. Wat hier allemaal te zien is. Bijvoorbeeld gewoon op de bus die we nemen na de trek, richting Star Ferry bijvoorbeeld: 1) een kerkhof: op een heel groot stuk van de bergflank wordt de bebouwing onderbroken en staat een kerkhof: megasteil, alles in steen, gigantisch (zeker wetend hoeveel de schaarse grond hier kost), 2) een school: we rijden er op 10 meter van, maar omdat het hier zo steil is, zijn we ter hoogte van het 3^e verdiep. Het is een Brits-koloniaal gebouw in U-vorm. Prachtig.3) ambassade: geplet tussen de gebouwen 2 tennisvelden, die uitgeven op een Villa met Zwitserse vlag. Beetje decadent.

27.11.12 :

Het weer laat het nog maar eens af. De wolkenkrabbers raken vandaag letterlijk de laaghangende wolken. Maar laten ons niet meer doen door het miezerige weer en gaan toch voor een trek op één van de kleinere eilanden. Op het Lamma-eiland is er geen stad, enkel kleine vissersdorpjes. We nemen de Ferry naar het grootste, trekken van daar naar het 2^e en nemen den andere Ferry terug. Dit is de andere kant van Hong Kong: Pure natuur. We zien in de loop van de namiddag veel verschillende landschappen: oerwoud, moeras, rotsen, strand,…

Ik zou hier met plezier wonen. Wat een stad.     

28.11.12 :         

Vandaag gaan we naar Ocean Park. We weten niet goed wat te verwachten, maar het is misschien de laatste kans om eindelijk een foto met een panda te kunnen nemen voor mijn petekindje, dus… Uiteindelijk blijkt het een mix tussen een zoo en een pretpark. We vallen van de ene verbazing in de andere. De zoo is uniek: alles int groot: 2 gebouwen met panda’s, een aquarium waar ge door kunt lopen,  een noordpoolgebouw met o.a. zeeleeuwen, een zuidpoolgebouw met pinguïns, een dolfinarium, … En aangezien het park op het Hong Kong-eiland ligt, is de ene helft gebouwd op de het vlakke kustdeel en het andere op de top van de berg. Op de top hebben ze natuurlijk de  3 achtbanen gezet. Dubbel effect.

Enfin, superdag. ’s Avonds, na een verbluffende licht-, vuur- en watershow waar ze dingen projecteren op de centrale fontein,  gaan we eten in het restaurant van het park. Normaal zou ik dat nooit doen, maar van aan uw tafel, hebt ge zicht op het aquarium. Een muur van 10meter met verschillende soorten haaien, een reuzemanta (mijn favoriet), schildpadden, tonijnen,… Eén van mijn beste eetervaringen? Serieus.

29.11.12 :

Om gisteren te compenseren, is het vandaag extreem low-budget dag: we gaan trekken op Lantau-eiland, eten 2 keer zelf gesmeerde boterhammekes en ’s avonds goekope Chinees. Mooie trek die de kust volgt en uitkomt in een paalwoningdorp.

30.11.12 :

Macau. Ik moet altijd denken aan de film van Michael Moore “Farenheit 911”, waar hij Bush bekritiseerd voor zijn beleid rond 11 september. Op een moment spot hij met het feit dat Bush altijd zegt “the US and his allies” bij de invasie van Irak, om te benadrukken dat de oorlog zogezegd wordt gedragen door een grote alliantie. Moore somt die bondgenotenlanden op, want het zijn meestal maar kleine marionetstaten en zo. Zo onder andere “the republic of Macau”. Daar gaan Renske en ik dus vandaag naartoe. Een stadstaat, op 30km van Hongkong: 2 eilanden van 4km op 6km. Met maar 550.000 man. Maar meer casino-opbrengst dan Vegas. Super-bondgenoot, hahahaha…

Het is een uurtje met de boot, op 2 uur hebben we alle bezienswaardigheden gezien. De meeste zijn overblijfselen van de Portugese kolonisatieperiode. De casino’s zijn enorm. Het begint hard te regenen, dus wij weer richting huiswaarts.  

01.12.12 :

We hebben allebei niet goed en niet veel geslapen, want we hebben wat problemen met de planning. Renskes ouders komen in januari naar Vietnam, daarna wij een maand Nieuw-Zeeland, dus hebben we eigenlijk tijd te veel nu en tijd te weinig later, want nu zitten we al vlak bij Vietnam en na Nieuw-Zeeland zouden we dan nog maar een week hebben om thuis te geraken, terwijl we daar het verst van huis zitten. Na veel gepieker en opzoekingen de laatste dagen, hebben we besloten eerst naar Nieuw-Zeeland te gaan (overmorgen al!). Daarna dus Vietnam en dan zijn we eind januari weer in het centrum van onze reis met nog meer dan een maand te gaan. Perfect. Dan kunnen we weer naar België via via.

We hebben dus allebei niet zo goed geslapen dus en het weer is slecht, dus doen we weer een dagje stad: post, boekenwinkel, droogkuis, cinema, …    

02.12.12 :

De laatste volle dag hier, dus doen we nog twee dingen die volgens de lonely planet de moeite zijn. De rest van het lijstje hadden we al braaf afgewerkt.

Eerst gaan we naar de Heritage Trail in de New Territories. Dat zijn een aantal gebouwen uit de 12^e eeuw die verspreid liggen over 2km. Niet zo indrukwekkend, maar blij dat we deze uithoek van Hong Kong ook hebben gezien.

Daarna naar het geschiedenis-museum. Dat is inderdaad zwaar de moeite. Nog nooit zo een groots opgevatte tentoonstelling gezien: levensgrote maquettes, veel kleine zaaltjes met korte documentaires,... En de geschiedenis van Hong Kong is zowiezo een heel uitzonderlijke.

We gaan ons laatste avondmaal hier doen bij een Japans barbecue-restaurant. We bestellen een set vlees, die naar ons idee redelijk duur is, maar bon, het is voor ons afscheid. Het blijkt dat dit maar een kleine portie voor 1 persoon is, dus eten we deze samen traag op, betalen en gaan elders een goedkoop bord spaghetti eten. 

03.12.12 :

We moeten vertrekken uit Hong Kong, dat na 12 dagen als thuis ging aanvoelen. We stappen nog wat rond in “onze” stad, maar voelen dat het hier gedaan is. Op naar het volgend avontuur: Nieuw-Zeeland.

We zijn mooi 2,5 uur op voorhand op de luchthaven. Inchecken, iets eten, wat rondlopen, Laptop opladen,… Heuu… “Schat, het is 20 voor…” De vlieger vertrekt om 20 na, dat wil zeggen boarden binnen 20 minuten,  maar we moeten nog door de paspoortcontrole, de veiligheid, met de mini-metro naar de juiste gate etc. We lopen als zotten en komen als laatste toe op het vliegtuig. Van zodra we binnen zijn gaan de deuren toe. Dat was nipt. 

Renske wou perse met Air New Zealand vliegen, want de security-video zou iets “Lord of the Rings” zijn. En inderdaad. “The airline of middle-earth”, zoals ze zichzelf noemen, ontgoochelt niet. Check:  http://www.youtube.com/watch?v=cBlRbrB_Gnc Hahahaha!